Ik ben God, God is alles...
Katinka Hesselink
Hoe kan ik, zijnde dit kleine stukje God,
medelijden voelen met mijzelf als er zoveel met mij,
in God gebeurt?
God draait om zichzelf heen,
Het verliest zichzelf in zichzelf,
Hij eet zichzelf, drinkt zichzelf,
Het vernietigt zichzelf, transformeert zichzelf,
Zij groeit uit zichzelf, ten koste van zichzelf,
God betaalt zichzelf, steelt van zichzelf,
God praat zichzelf goed, Zij veroordeelt zichzelf enz.
God, de eenheid, het heelal, de mensen, de dieren, de planten,
de sterren, de stenen, de engelen, de krachten, de
instrumenten,
de ideeën, de hoeden, de boeken:
dat alles is één Zijn, één
bewustzijn, één in Brahman.
Hoe kan dit stukje God zich zorgen maken als
het weet dat er zoveel meer is, dat God met zichzelf oorlog voert,
dat Zij zichzelf lief heeft, dat God sterft en uit de
doden herrijst,
dat al dat mooie en soms lelijke dat ook in God is,
ook in mij is en dat ik niet slechts dit stukje God ben,
maar als de druppel in de oceaan slechts geforceerd kan
doen alsof ik als afzonderlijke entiteit besta .
Wat blijft er dan nog om mij zorgen over te maken ?
Het enige dat ik kan doen,
is deze kennis toe te passen en er naar te leven
... wat dat ook betekent ...